”განათლება არის რეპროდუქციულ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემური საკითხების მოგვარების ყველაზე ეფექტური საშუალება.“ – ამბობს მარიამ ჯაში პარლამენტის განათლების, მეცნიერებისა და კულტურის კომიტეტის თავმჯდომარე ასოციაცია ჰერა XXI-თან ინტერვიუს დროს,
მისი თქმით განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ახალგაზრდა თაობისთვის ცნობიერების ამაღლება, რაც თავიდან აგვარიდეს ისეთ შედეგებს, როგორებიცაა არასასურველი ორსულობა და აბორტების მაღალი რიცხვი. – „მნიშვნელოვანია, რომ გამოვიყენოთ ყველა შესაძლებლობა, ცნობიერების ამაღლების კუთხით.“ – ამბობს მარიამ ჯაში.
ის საუბრობს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროსა და გაეროს სააგენტოებს შორის დადებულ მემოანდუმზე, რომელიც, სხვა საკითხებთან ერთად, ითვალისწინებს რეპროდუქციული ჯანმრთელობის ხელშეწყობას, ჯანმრთელობის რისკების პრევენციას, გადამდებ და არაგადამდებ დაავადებათა მართვის საკითხებს. „აქ არ არის საუბარი მხოლოდ რეპროდუქციული ჯანმრთელობის შესახებ განათლების შეტანაზე სასკოლო კურიკულუმში, საუბარია უფრო ფართო მცნებებზე, გარემოს დაცვიდან დაწყებული ადამიანის უფლებებით დასრულებული, რაც, ზოგადად, არის განათლების ნაწილი.“.
ჯაშის თქმით მსოფლიოში არსებობს არაერთი მოდელი, თუ როგორ შეიძლება მოხდეს გარკვეული თემების ინტეგრაცია სასკოლო საგნებთან. სქესობრივი და რეპროდუქციული ჯანმრთელობის საკითხების ინტეგრირება შეიძლება მოხდეს საბუნებისმეტყველო საგნებთან, ან, ფორმალურ კურიკულიუმის გარეთ, დამატებით საინფორმაციო წყაროებში შევიდეს. – „ნებისმიერ შემთხვევაში, დიდი რესურსი დაიხარჯოს იმ ინფორმაციის შეჯერებაზე, რაც უნდა მიეწოდოთ სასკოლო ასაკის ბავშვებს სხვადასხვა ასაკობრივ კატეგორიაში, რომელიც უნდა იყოს მისადაგებული საქართველოს რეალობასთან, ჩვენს კონტექსტთან, ჩვენს კულტურასთან, თავისებურებებთან და ტრადიციებთან. ასევე, მაქსიმალურად უნდა მიეცეს ამ პროცესში ჩართვის შესაძლებლობა ფართო საზოგადოებრივ ორგანიზაციებს. არის ეს სენსიტიური საკითხი და, მე ვფიქრობ, კონსულტაციებით მხოლოდ უკეთეს შედეგზე გავალთ.“
მარიამ ჯაში დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს იმას, რომ სქესობრივი განათლების შესახებ მოზარდებისთვის ინფორმაციის მიწოდებამდე, საკითხი ინტენსიურად უნდა განიხილებოდეს როგორც ფორმალური უწყებებში, ასევე ექსპერტების, არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და საზოგადოების ფართო ფემების, მათ შორის, რელიგიური ორგანიზაციების მიერ. მისი თქმით, ეს პრაქტიკა გაეროს სააგენტოების მიერაა დანერგილი, რომლის მიზანია ცვლილებების მორგება ადგილობრივ კულტურასა და ქვეყნის კონტექსტზე. „ხისტად დანერგვა ადაპტაციის გარეშე, რა თქმა უნდა, გამოიწვევს წინააღმდგეობას, რომელიც არც მიზანშეწონილია და, მე ვფიქრობ, არც ემსახურება იმ მიზნებს, რომელიც ჩვენთვის არის ყველაზე მნიშვნელოვანი – ინფორმაცია და განათლება მივაწოდოთ ჯერ მოსწავლეებს და შემდგომ სტუდენტებს.“ – ამბობს მარიამ ჯაში.
მომზადებულია ასოციაცია ჰერა XXI-ს მიერ
შენი ხმა, შენი ისტორია, შენი იდეა, შენი ბლოგი 