რას გამოიწვევს აბორტის აკრძალვა და არის თუ არა ის ქალის უფლება?

არის თუ არა აბორტი ქალის უფლება?  ამ საკითხზე ყოველთვის იყო და იქნება დავა, დღესდღეობით კი აქტიური აპელირება მიდის იმის შესახებ, რომ უნდა აიკრძალოს.

აბორტის მოწინააღმდეგეთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ  ნაყოფის სიცოცხლე არის უპირატესი, რადგან ისინი ნაყოფს ცოცხალ არსებად მიიჩნევენ და აბორტს მის მკვლელობად აღიარებენ.

ხოლო აბორტის აკრალვის მოწინააღმდეგენი, მიუხედვად იმისა, რომ აღიარებენ აბორტის მიერ მოტანილ ზიანს, აბორტის აკრძალვას ქალთა უფლების შეზღუდვად მიიჩნევენ.

მოდით, თვალი გადავავლოთ ისტორიულ რაკურსს, თუ რა გამოიწვია აბორტის აკრძალვამ  1967 წელს რუმინეში, სადაც აბორტის შესახებ ლიბერალური კანონი მკაცრმა კონტროლმა ჩაანაცვლა.

ქვეყანაში შეიზღუდა აბორტი, გაქრა კონტრაცეფციული საშუალებები, აიკრძალა სექსუალური განათლება.  საავადმყოფოები კი მკაცრად კონტროლდებოდა, რათა ყველა ორსულობა მშობიარობით დასრულებულიყო.

აღნიშნული გადაწყვეტილების შედეგად, ქალებმა არასასურველი ორსულობის შესაწყვეტად სხვადასხვა არაუსაფრთხო გზებს  მიმართეს. რამაც,  სხვადასხვა გართულებებით უამრავი ქალის დაღუპვა გამოიწვია, გაიზარდა ქალთა უშვილობის მაჩვენებელი. ეს ნეგატიური შედეგი კი ქვეყანაზე დღემდე აისახება.

აბორტის სერვისზე ხელმისაწვდომობის შეზღუდვამ ტრაგედია გამოიწვია ჩვენი ქვეყნის ისტორიაშიც. როდესაც 1936 წელს საბჭოთა კავშირში აბორტი აკრძალეს, ის არალეგალური ფორმით მიწისქვეშეთში გადავიდა. შედეგად, საქართველოში  კატასტროფულად გაიზარდა დედათა სიკვდილიანობა, მათი დაავადებები, უშვილობა. 1955 წელს აბორტის ლიბერალიზაციამ კი ნელ-ნელა შეამცირა დედათა და ახალშობილთა სიკვდილიანობის მაჩვენებელი.

90-იანი წლებიდან დაიწყო აქტივობები აღნიშნული მიმართულებით, რამაც ხელი შეუწყო სქესობრივი და რეპროდუქციული ჯანმრთელობის შესახებ ინფორმაციაზე ხელმისაწვდომობას. ასევე, გაიზარდა კონტრაცეფციის თანამედროვე მეთოდებზე წვდომა, რამაც აბორტების რიცხვი 3,5-ჯერ შეამცირა.

2010 წელს საქართველოში ჩატარებული ქალთა რეპროდუქციული ჯანმრთელობის კვლევა ადასტურებს, რომ კონტრაცეფციულ საშუალებებზე ხელმისაწვდომობამ აბორტების რიცხვი შეამცირა და შობადობის მაჩვენებელი აღნიშნულ ფონზე არა თუ შემცირდა, არამედ გაიზარდა კიდეც.

ზემოთ აღნიშნული მაგალითები გვარწმუნებს, რომ აბორტის აკრძალვის პრაქტიკას, როგორც წესი, აბორტის რიცხვის შემცირების ნაცვლად, არალეგალური, არაუსაფრთხო აბორტების რიცხვის ზრდისკენ მივყავართ, რასაც  ქალთა ჯანმრთელობის გაუარესება, ქალთა უშვილობა და სიკვდილიანობის ზრდა მოყვება.

არავინ კამათობს იმაზე, რომ აბორტი არ არის სასურველი ქალის ორგანიზმისთვის, მაგრამ ცოტამ თუ იცის  რომ ოჯახის დაგეგმვა აბორტის ალტერნატივაა – არასასურველი ორსულობა თავიდან რომ ავიცილოთ, კონტრაცეფციის უმარავი საშუალება არსებობს.

გამოსავალი ქალის უფლების რეალიზებაშია, რაც გულისმობს მათთვის სექსუალური და რეპროდუქციული ჯანმრთელობისა და უფლებების შესახებ ინფორმაციასა და სერვისებზე ხელმისაწვდომობას, რათა მათ თავად გააკეთონ ინფორმირებული არჩევანი და მათი უფლება იყოს დაცული.

ავტორი: გურამ შეროზია