მომავალ მშობელთა საერთაშორისო ფედერაციამ (IPPF) 2013 წელს შეიმუშავა “ახალი საერთაშორისო განვითარების ხედვა 2020” (Vision 2020), რომელიც მოიცავს სქესობრივი და რეპროდუქციული ჯანმრთელობის უნივერსალური ხელმისაწვდომობის 10 ძირითად მიზანს.
“ახალი საერთაშორისო განვითარების ხედვა 2020”–ის არსის და იდეების გასაცნობად სხვადასხვა ქვეყნის ხელისუფლების წარმომადგენელთათვის და ზოგადად, მმართველი ორგანოებისთვის მთელი მსოფლიოს მაშტაბით ხორციელდება სხვადასხვა ტიპის ღონისძიებები.
მათ შორის 2013 წელს შემუშავდა პეტიცია ”მე გადავწყვიტე”. “I DECIDE”#idecide
წინ წამოწიოს სექსუალური და რეპროდუქციული ჯანმრთელობისა და უფლებების მნიშვნელობა და საჭიროება. აღნიშნული აქტივობა ხელს შეუწყობს რეპროდუქციული ჯანმრთელობისა და უფლებების სფეროში არსებული საკითხების პოპულარიზაციას,
2017 წელს ”მე გადავწყვიტე”- “I DECIDE”#idecide მსოფლიოს კონტრაცეფციის საყოველთაო და თანაბარი ხელმისაწვდომობისკენ მოუწოდებს. ბარიერები, რომელიც ქალებს ექმნებათ კონტრაცეფციასა და ოჯახის დაგეგმვის სხვა სერვისებზე ხელმისაწვდომობის კუთხით, მათი არჩვანის თავისუფლების შეზღუდვაა, რის შედეგადაც ისინი ვერ ახერხებენ საკუთარი სხეულის სრულ კონტროლს.
წლევანდელ კამპანიას ტრადიციულად საქართველოში ასოციაცია „ჰერა XXI-ე“ შეუერთდა.
ინტერვიუ, რომელსაც გთავაზობთ, სწორედ აღნიშნული კამპანიის ფარგლებში ჩაწერა XXI-ემ პარლამენტის ჯანმრთელობის დაცვისა და სოციალურ საკითხთა კომიტეტის თავმჯდომარე, აკაკი ზოიძესთან.
„ოჯახის დაგეგმვას არ გააჩნია ალტერნატივა.“ – ამბობს აკაკი ზოიძე – „ჩვენი ქვეყნის მსგავსი დემოგრაფიული სიტუაციის მქონდე ქვეყნისთვის ძვირფასია თითოეული ბავშვი, მაგრამ ეს ბავშვი უნდა იყოს სასურველი და ეს ბავშვი უნდა იყოს კარგ პირობებში. ოჯახის დაგეგმვა აბორტების თავიდან აცილების და შემცირების ყველაზე დიდი საშუალება გახლავთ ჩვენთვის.“ მისი თქმით, ბოლო დროის ერთ-ერთ აქტუალურ თემაზე – აბორტის აკრძალვაზე – საუბარი მის კომიტეტშიც იყო. დეპუტატებმა იმსჯელეს დემოგრაფიული მდგომარეობის გამოსწორებაზე, შობადობის გაზრდასა და აბორტების რიცხვის შემცირებაზე. „ეს უაღრესად არასასურველი მოვლენა, რასაც ქვია აბორტი, უდიდესი ფიზიკური და სულიერი ტრავმა არის არა მხოლოდ ქალისთვის, არამედ ოჯახისთვის. „ – თუმცა, ჩვენ მტკიცედ გვწამს, რომ აკრძალვებით პრობლემას ვერ მოვაგვარებთ. ამაზე მეტყველებს, ერთი მხრივ, ჩვენი წარსულის გამოცდილება, როცა საბჭოთა კავშირის დროს აკრძალული იყო აბორტი და მეორე მხრივ, ყველა იმ ქვეყნის გამოცდილებასა და აბორტი დღესც აკრძალულია. ამას მხოლოდ დედათა სხვადასხვა გართულებამდე და დედათა სიკვდილიანობამდე მივყავართ, რითიც მთავრდება იატაკქვეშა აბორტების პროცედურები.“ – ამბობს ზოიძე.
აკაკი ზოიძის აზრით ამ პრობლემის პრევენციის უმნიშვნელოვანესი გზა განათლებაა: „ დღეს კონტრაცეფცია, ოჯახის დაგეგმვის თანამედროვე მეთოდებზე შესახებ წარმოდგენა ჩვენი მოსახლეობის უმეტესობას აქვს. ეს დასტურდება ბოლო კვლევებით. მაგრამ, პრატიკას ყველა ვერ ეწევა – სადღაც 90%–ზე მეტია ცოდნა თანამედროვე კონტრაცეფტივების შესახებ რეპროდუქციული ასაკის ქალებს შორის, მაგრამ პრაკტიკაში მისი გამოყენების მაჩვენებელი 60%–ზე დაბალია.“ აკაკი ზოიძე ამბობს, რომ თანამედროვე ტიპის კონტრაცეფციის საშუალებებზე ხემისაწვდომობა ფიზიკურად ყველას აქვს, მაგრამ, შეიძლება პრობლემა იყოს მისი ფინანსური ხელმისაწვდომობა. დეპუტატი საუბრობს კონტრაცეფცივების საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამაში ჩართვის შესაძლებლობაზეც: „ – UNFPA-ს დაჯამებულიც აქვს თუ რა შეიძლება დაჯდეს ეს ფინანსურად. სადღაც 3 მილიონ ლარზეა საუბარი. ჩვენ აუცილებლად შევეცდებით და გავითვალისწინებთ ამას.“ აკაკი ზოიძის ინფორმაციით ეს საკითხი უახლოესი 3-4 წლის განმავლობაში გადაწყდება.
სტატია მომზადებულია ასოციაცია ”HERA XXI”-ს” მიერ
შენი ხმა, შენი ისტორია, შენი იდეა, შენი ბლოგი 